De grote dag en erna

Mijn blog is primair bedoeld om verslag te doen van de reis naar de Alpe d’HuZes toe.

Ter afsluiting van editie 2019 toch een klein verslagje.

Donderdag 6 juni (6e van de 6e maand… een bijzonder jaar) In zeer veel opzichten een geslaagde dag. Er is veelte veel om op te noemen. Wat hierna volgt is slechts een willekeurige greep uit mijn vele, vele herinneringen.

6 Keer

Tja nadat de cardioloog me had te kennen gegeven geen 6 keer op 1 dag te klimmen was dat een beste domper… maar door de week heen is het me uiteindelijk toch gelukt 6 keer een top te beklimmen. (Ornon, Alpe d’Huez teamdag, Galibier en de grote dag 3 keer de Huez) De 6 toch gehaald (maar dan anders)

Gearriveerd, de dagen voor de grote dag

6 – 6 – 2019 is de grote Alpe d’HuZes dag…. speciaal .. op de 6e van de 6e maand…

Hoe verlopen de dagen voor deze dag? Een kort overzicht in deze blog:

Zaterdag 1 juni

Eindelijk… het is zo ver! de reis vangt aan. 03.00 gaat de wekker. tegen 04.00 vertrek ik…. De reis is op een zaterdag en verloopt erg vlot. Geen enkele file gehad en tegen 15.00 arriveer ik onder aan de berg. Hier logeren 2 teamleden die onderdeel uitmaken van het team Motars…. ze zijn op de motor naar de berg. Ik heb wat koffers voor hen mee genomen… deze geef ik af. Daarna reis ik door naar boven… Uiteraard even stoppen in bocht 7… een paar foto’s

• 

• 

en door… veilig aangekomen!

enkele teamleden hebben al een klein stukje van de berg beklommen. De zogeheten mini marmot. Afdalen naar halverwege tussen bocht 4 en 3. “O dat klinkt goed!” Ik wil dat ook. Mijn spullen uit de auto en gauw een setje wielrenkleren aan. Bandjes weer op spanning (niet te hard) en afdalen maar. Maar…. oei wat zit mijn hartslag al hoog? tja logisch ook eigenlijk na zo’n autorit… De klim wordt zwaar. Totaal nog niet geacclimatiseerd. Met moeite boven. Een hele wijze les…. niet handig Henk! foei! Mijn teamleden onderstrepen het nog es… doe rustig aan!

De laatste dagen voor vertrek

Wat is de deelname voor 2019 een geweldige ervaring tot nu toe! Met het team zijn er al zoveel mooie initiatieven geweest. Ben ik werkelijk overweldigd met giften! Soms uit een hoek die ik helemaal niet had verwacht. Wat ben ik dankbaar voor ALLE giften! en wat een super resultaat! €3.790… (incl toezegging van m’n hoofdsponsor) daar waar ik initieel met het streefbedrag van €2.500 begon. En dan het team! de grens van €30.000 is bijna doorbroken! Wat gaaf zeg!

• 

• 

Geld ophalen

Een dingetje

’t Is voor mij wel een dingetje… iets vragen aan een ander… maar er niet direct iets voor terug geven. Het zit in mijn aard waarschijnlijk… Ik hou van eerlijk oversteken.

Toch is de combi van mijn hobby (fietsen) en iets goeds doen voor een ander een geweldig iets. Het is een levens ervaring waar ik in 2016 via de Alpe d’HuZes voor het eerst in het groots mee te maken kreeg. Het heeft me veel geleerd. Ook om een “angst” te overwinnen. Want iets vragen van een ander mag best, vooral als je het vraagt vanuit je hart. En het helpt natuurlijk enorm dat je iets vraagt dat niet direct voor jezelf bedoeld is. Eerlijk is eerlijk, ik heb er zelf mentaal heel veel aan (gehad) Het maakt mij sterker! Ik leer er van in vele opzichten! 

Doorgaan

"Je wordt heel sterk van tegenslag, 

en in principe is dat fijn,

maar soms wil je, gewoon een dag,

eens niet de sterkste zijn"

martin Gijzemijter

Balen

Ik ben ondertussen goed gemutst. Voel me goed. Na tegenslag heb ik bijkans direct m’n training hervat. Nu natuurlijk wel rustiger aan. Eerst even wennen, soms wat “balend” op de fiets. Ja dan wordt je ineens ingehaald. Normaliter probeerde ik dan direct aan te haken, mee te gaan en kop over kop m’n werk te doen. Ik hou wel van een uitdaging…. En met het klimmen zat ik de eerste ritjes ook even tanden te knarsen… oef wat ging m’n hartslag snel naar die nieuwe grens…. da’s balen. Niets menselijker natuurlijk…

Health check….

Doelstelling

Alpe d’HuZes staat voor niemand meer dood aan kanker. 6 keer de Alpe d’Huez beklimmen als teken van uitdaging om het uiterste uit jezelf halen. Voor een gezond volwassen persoon een enorme uitdaging…. Daar moet je behoorlijk veel voor trainen. Maar.. haalbaar!

In 2016 dacht ik fit genoeg te zijn… door wat tegenslag kwam ik uit op 4. Wel had ik het streefbedrag voor kankeronderzoek gehaald en dus was het een zeer geslaagd jaar, 2500 euro ophalen is geen sinecure. Want.. daar draait het om: geld ophalen voor kankeronderzoek

Dit delen:

Trainen…

hoe doe je dat in het vlakke Nederland? In 2015/2016, toen ik voor de 1e keer mee ging, had ik nog geen idee. Toen schreef ik al over duurtraining. Wel grappig om dit terug te lezen. Ik zag op tegen een “duurrit” van 60 kilometer… pfff… dat zijn nu “kleine” rondjes, voor als ik weinig tijd heb zeg maar. Dat klinkt opschepperig… maar 3 jaar geleden had ik nog maar weinig op een racefiets gereden. Was ik zo blij als een “klein kind”  met mijn eerste eigen racefiets. Maar gewend was ik het wielrennen absoluut niet. In no time had ik toen een “houten kont”… geen zitvlees…

Een fijn oud en nieuw gewenst…

2018

Sportief gezien was 2018 een uitstekend jaar.  Met m’n “nieuwe” cube racefiets en de vrije woensdag was dit ook wel een logisch gevolg. Komt natuurlijk ook nog bij dat het qua weer ook een erg aangenaam jaar was om buiten te zijn.

Naast deelname aan de Classico Boretti en het avontuur naar mijn ouders in het westen van het land is vooral de Noord Veluwe zeer veelvuldig doorkruist. Nederland is wat dat betreft een voortreffelijk land qua infrastructuur. En met het veluwse landschap kon ik dit jaar toch nog flink wat hoogtemeters maken: bijna 19.000 in totaal. En met zo’n 6.700 kilometer is er flink wat af gefietst….

Armbandjes

Te koop! siliconen armbandjes met de tekst “opgevenisgeenoptie.nl” en “Alpe d’HuZes 2019”.  Er zijn 2 maten, 1 voor brede (volwassen) en 1 voor smalle(re) pols. Kosten 3,5 euro voor de volwassen variant en de kindervariant kost 3 euro. Opbrengst gaat uiteraard naar de AD6. Dit geld wordt gebruikt voor projecten goedgekeurd bij KWF.

Fundraising… sponsoring…. geld ophalen. Een kern onderdeel van deelname aan Alpe d’HuZes. Een onderdeel dat, naast het 6 maal beklimmen van de berg, op zichzelf een enorme uitdaging is.

Leuren… soms lijkt het wel zeuren… het is niet mijn ding. Maar het is noodzakelijk. Gelukkig kan je ook effort steken in iets doen voor een ander en er voor betaald krijgen. Een dienst verrichten. Of…. een product verkopen en de opbrengst doneren. Een beetje handelen. Daar houd ik wel een van.

3 jaar geleden heb ik op deze manier een rookworsten actie gehouden. Dit jaar wilde ik wat anders. Een beetje googelen bracht me op dit idee. En weer wat verder onderzoeken bracht me bij een paar sites waar je dit soort bandjes zelf kan samen stellen en bestellen. Zo gezegd …zo gedaan. Een armbandje als herinnering. Of om mensen te triggeren wat er op staat zodat je een gesprekje over de AD6 kan aangaan. Wat weer kan helpen voor extra donaties.

De bandjes zijn bij mij te verkrijgen. Ik zal ook de Alpe d’HuZes dagen bezoeken en bij de deelnemersmarkt staan. Op de eerste AD6 dag in Nieuwegein afgelopen week heb ik er al heel wat kunnen verkopen met een mooie opbrengst. Gemist? geen probleem er komen nog 2 dagen aan. En anders kan je ze altijd in de week op de berg nog bij me verkrijgen.

Knobbelen

Knobbelen…. een term uit de streek waar ik woon.  Bekend/berucht bij de wielrenners en vooral geliefd om klimmeters te trainen dan wel interval training te doen. Het gaat om een stukje van de N309 tussen Tongeren en ’t Harde. Het maakt onderdeel uit van de Veluwse stuwwal die in de ijstijd is ontstaan.

De plek wordt zeer veel bezocht. Met enige regelmaat beklim ook ik deze knobbel. 9 van de 10 keer ben ik er dan niet als enige bezig om de benodigde klimmeters in de benen te krijgen.

Een puist tussen de bossen. vanuit ’t Harde gezien heeft de “klim” een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 2%. Het start op 15 meter boven NAP en eindigt bij 59 meter. Bijna 50 hoogtemeters. Het steilste stuk is ong 300 meter van 4%.

De kant vanuit Tongeren is overigens korter vanaf de zuidweg, maar wel iets steiler. Mijn Garmin geeft daar voor de laatste 300 meter 5% aan.

Even knobbelen houdt voor mij in dat ik zo’n 4 tot 7 a 8 keer heen en weer ga over de knobbel. Beide zijde van de Zuidweg van de kant van Tongeren tot ingang schietterrein Oldebroek (halverwege naar ’t Harde). Op strava bekend als het korte rondje. Met een dozijn aan segmenten en met bijna 13.000 sporters die er een PR hebben staan. Ik sta in de top 5 duizend (!) met een PR van nu 2.31 (dat is net geen 27 km per uur gemiddeld) op de klim vanuit ’t Harde naar de top. Ach ik ben van nature geen klimmer.

Als plattelands jongen ben ik gewend aan de wind, niet aan hoogte. En juist daarom is deze mooie heuvel in het bosrijke landschap van de Veluwe zo geschikt om de benodigde klimmeters dicht bij huis te maken.  Heerlijk voor een kort voor- of najaarsavondje of “even” tussendoor. Een goede plek voor training richting de Alpe d’HuZes (2019) en GirodiKika(2022). Ik ben dankbaar dat ik zo gezond mag zijn dit te kunnen doen. Maar bovenal gun ik dit iedereen! Ook diegene die nu te maken hebben met de vreselijke ziekte kanker. In 2016 en 2019 heb ik me via Alpe d’HuZes ingezet voor KWF, in 2022 zet ik me via GirodiKika in voor Kika: Sponsor je mij ook?