De grote dag en erna

Mijn blog is primair bedoeld om verslag te doen van de reis naar de Alpe d’HuZes toe.

Ter afsluiting van editie 2019 toch een klein verslagje.

Donderdag 6 juni (6e van de 6e maand… een bijzonder jaar) In zeer veel opzichten een geslaagde dag. Er is veelte veel om op te noemen. Wat hierna volgt is slechts een willekeurige greep uit mijn vele, vele herinneringen.

6 Keer

Tja nadat de cardioloog me had te kennen gegeven geen 6 keer op 1 dag te klimmen was dat een beste domper… maar door de week heen is het me uiteindelijk toch gelukt 6 keer een top te beklimmen. (Ornon, Alpe d’Huez teamdag, Galibier en de grote dag 3 keer de Huez) De 6 toch gehaald (maar dan anders)

Weer

Het weer zat de gehele week al mee. Toch begon de dag grijs. Het klinkt gek, maar dit was ideaal. Minder warm zodat uitdroging werd voorkomen. De nachtelijke afdaling was nog helder. Heel bijzonder om voorop met motards naar beneden te mogen, gevolgd door een lint van wielrenners met verlichting op hun fiets. Erg mooi. Bij de 2e  klim tegen 12.00 begon de zon door te breken. met een temperatuur tussen de 20 en 25 graden niet te warm. Heerlijk!

Saamhorigheid

Dat kwam erg mooi naar voren in mijn 3e klim. Om 17.00 (iets later maar wat deert ‘t) begon de saamhorigheidsklim. “En bloc” met z’n allen naar boven. Diegene die stuk zaten een “hermannetje” (duwtje) geven… Mijn hart was zodanig rustig dat het me gegeven was ook anderen te kunnen helpen. Wat een schitterende klim! En dan met ’t team samen de finish over mogen gaan.

Team

De Keet-Herms… een geweldig team. Wat een geweldig jaar hebben we met z’n allen achter de rug. Zoveel georganiseerd en gedaan. En wat een enorm bedrag! 37.000 EURO!!!! Prachtig!

Sponsoring

Tot en met de dag, zelfs op vrijdag erna stroomt het geld naar binnen. Uiteindelijk kom ik op minimaal 4.250 euro uit. Een enorm bedrag. Ik ben er trots op en heel erg blij mee. Wat een support! wat een steun! en dan het eindbedrag: 11,8 miljoen. FANTASTISCH!

Sfeer

Hier ben ik kort over: dit is alleen te omschrijven door er bij te zijn… niet in 1 woord, laat staan in 1 blog te vangen. Dus ga ik ook geen poging wagen… of toch: Ik wil volgend jaar weer!!!! (hoeveel tijd, energie en geld ’t me ook kost) … zegt dat genoeg?

De dag erna

Na een goede nachtrust (die ene whiskey helpt natuurlijk  enorm als slaapmuts) besluit ik na het ontbijt naar het dorp (Bourg d’Osain) beneden in het dal af te dalen. De zon schijnt vol op. Ria en Jenny gaan gezellig mee. Samen met hen en Hetty en Teunis kuieren we door het dorp. De sfeer is gezellig. We shoppen en pakken een terrasje. Wandelen op deze manier is goed voor de vermoeide benen. Weer terug boven duiken we nog een enkele winkel in. Ik vind een gaaf wielrenshirt wat niet is blijven liggen 🙂 Daarna worden de koffers gepakt, gaan we als team gezellig uit eten en duiken we tot slot de feesttent in als afsluiting van de week.

Thuis

Zaterdag vertrek ik erg vroeg (04.30) naar huis. De reis verloopt erg vlot.  Rond 15.00 arriveer ik thuis waar m’n gezin mij hartelijk welkom heet. Een zeer gave, bijzondere maar vooral onomschrijvelijke week is voorbij. Vol met herinneringen kan ik nu bij komen en nagenieten.

En daarna?

Wil je toch echt weten hoe ’t is? …. Ik kan schrijven wat ik wil maar er rest je maar 1 ding: jezelf inschrijven! It’s a Life Changing Experience!

Tot volgend jaar (4 juni 2020)…. ?!? (misschien?)